Το
πείραμα της διπλής σχισμής είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου
που είναι αλληλένδετα η συνειδητότητα και ο φυσικός υλικός μας κόσμος και μία προφανής αποκάλυψη αυτού του πειράματος είναι ότι «ο παρατηρητής δημιουργεί την πραγματικότητα». Έτσι, σε
μία εργασία που δημοσιεύτηκε κατόπιν ομότιμης αξιολόγησης στο περιοδικό
«Physics Essays» εξηγείται ο τρόπος που αυτό το πείραμα χρησιμοποιήθηκε
πολλές φορές για τη διερεύνηση του ρόλου της συνειδητότητας στη
διαμόρφωση της φυσικής πραγματικότητας.
Σε
αυτό το πείραμα, χρησιμοποιήθηκε ένα οπτικό σύστημα διπλής σχισμής για
να ελεγχθεί ο πιθανός ρόλος της συνειδητότητας στην κατάρρευση της
κβαντικής κυματοσυνάρτησης. Στο πείραμα, τα σωματίδια αναγκάζονται να
περάσουν μέσα από μία διάταξη με δύο λεπτές παράλληλες σχισμές που είναι
πολύ κοντά η μία στην άλλη. Τελικώς, διαπιστώθηκε
ότι όταν ο παρατηρητής προσπαθούσε να δει από ποιά σχισμή περνούσαν τα
σωματίδια, η συμπεριφορά τους αλλοιωνόταν ενώ αυτό δεν συνέβαινε όταν
δεν τα παρατηρούσε. Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι παράγοντες που συνδέονται
με τη συνειδητότητα σχετίζονται σε σημαντικό βαθμό με την αλλοίωση της
συμπεριφοράς των σωματιδίων στη διπλή σχισμή. Η παρατήρηση όχι μόνο διαταράσσει αυτό που πρόκειται να μετρηθεί, το προκαλεί κιόλας. Εμείς
οι ίδιοι δηλαδή υποχρεώνουμε το ηλεκτρόνιο να πάρει μία συγκεκριμένη
θέση. Συνεπώς εμείς οι ίδιοι παράγουμε τα αποτελέσματα της μέτρησης.
Το βασικό συμπέρασμα της νέας φυσικής αναγνωρίζει επίσης ότι ο παρατηρητής είναι εκείνος που δημιουργεί την πραγματικότητα. Ως παρατηρητές, λοιπόν, όλοι μας έχουμε εμπλακεί προσωπικά στη δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας. Συνακόλουθα, οι
φυσικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το σύμπαν είναι μια «ψυχική»
κατασκευή. Ο πρωτοπόρος Βρετανός φυσικός Sir James Jeans έγραψε ότι το
ποτάμι της γνώσης οδεύει προς μια μη μηχανική πραγματικότητα. Το σύμπαν
αρχίζει να φαίνεται περισσότερο σαν μια τεράστια σκέψη παρά σαν μια
τεράστια μηχανή. Έτσι, η σκέψη δεν φαίνεται πλέον ως μία τυχαία εισβολή στη σφαίρα της ύλης, αλλά
θα πρέπει μάλλον να την αναγνωρίσουμε ως δημιουργό και κυβερνήτη του
βασιλείου της ύλης. Ας ξεχάσουμε λοιπόν παλαιότερες θεωρίες και ας
αποδεχτούμε το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα: Το σύμπαν είναι άυλο, ψυχικό
και πνευματικό (R.C. Henry, «Το ψυχικό σύμπαν», η Φύση, 436:29, 2005).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου