ΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΕ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

Συγκεκριμένα, περίπου 9.000 άτομα άνω των 65 ετών παρακολουθήθηκαν για οκτώμισι χρόνια στα πλαίσια μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet. Ερευνητές μέτρησαν την ευημερία τους, δίνοντάς τους ένα ερωτηματολόγιο για να εκτιμηθεί πόσο έλεγχο δήλωναν ότι είχαν πάνω στη δική τους ζωή, και πόσο πίστευαν ότι αυτό που έκαναν αξίζει τον κόπο. Οι συμμετέχοντες στη συνέχεια χωρίζονταν σε τέσσερις ομάδες, που κυμαίνονταν από το υψηλότερο στο χαμηλότερο επίπεδο ευημερίας. Το γενικό συμπέρασμα που προέκυψε είναι ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι τείνουν να ζουν περισσότερο από τους συνομηλίκους τους, που είναι λιγότερο ευτυχισμένοι και αισθάνονται ότι δεν έχουν εκπληρώσει τους σκοπούς τους. Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών, μόνο το 9% των ανθρώπων στην υψηλότερη κατηγορία της ευημερίας έχασαν τη ζωή τους, σε σύγκριση με το 29% στη χαμηλότερη κατηγορία. Προηγούμενη έρευνα έχει συνδέσει την ευτυχία με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, και αυτό το νέο εύρημα προσθέτει σε αυτήν την ήδη υπάρχουσα θεωρία.

Δείτε τη σχετική δημοσίευση:

The Lancet, Early Online Publication, 6 November 2014

doi:10.1016/S0140-6736(13)61489-0

Subjective wellbeing, health, and ageing

Prof Andrew Steptoe DPhil a , Prof Angus Deaton PhD b, Prof Arthur A Stone PhD c d

Summary

Subjective wellbeing and health are closely linked to age. Three aspects of subjective wellbeing can be distinguished—evaluative wellbeing (or life satisfaction), hedonic wellbeing (feelings of happiness, sadness, anger, stress, and pain), and eudemonic wellbeing (sense of purpose and meaning in life). We review recent advances in the specialty of psychological wellbeing, and present new analyses about the pattern of wellbeing across ages and the association between wellbeing and survival at older ages. The Gallup World Poll, a continuing survey in more than 160 countries, shows a U-shaped relation between evaluative wellbeing and age in high-income, English speaking countries, with the lowest levels of wellbeing in ages 45—54 years. But this pattern is not universal. For example, respondents from the former Soviet Union and eastern Europe show a large progressive reduction in wellbeing with age, respondents from Latin America also shows decreased wellbeing with age, whereas wellbeing in sub-Saharan Africa shows little change with age. The relation between physical health and subjective wellbeing is bidirectional. Older people with illnesses such as coronary heart disease, arthritis, and chronic lung disease show both increased levels of depressed mood and impaired hedonic and eudemonic wellbeing. Wellbeing might also have a protective role in health maintenance. In an analysis of the English Longitudinal Study of Ageing, we identify that eudemonic wellbeing is associated with increased survival; 29•3% of people in the lowest wellbeing quartile died during the average follow-up period of 8•5 years compared with 9•3% of those in the highest quartile.

Associations were independent of age, sex, demographic factors, and baseline mental and physical health. We conclude that the wellbeing of elderly people is an important objective for both economic and health policy. Present psychological and economic theories do not adequately account for the variations in patterns of wellbeing with age across different parts of the world. The apparent association between wellbeing and survival is consistent with a protective role of high wellbeing, but alternative explanations cannot be ruled out at this stage.