Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι
προβολές του ανθρώπινου πνεύματος
γι' αυτό και σε τελική ανάλυση τις συντριπτικά περισσότερες φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την
πραγματικότητα
, την αντιλαμβανόμαστε όπως νομίζουμε εμείς πως είναι.
Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε
υποκειμενικά, ελαττωματικά, ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει
επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς
καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... O Σωκράτης, μέσω της
μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική
Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την
αλήθεια-γνώση
που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορεί
να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τι να αναζητήσει
αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο
άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων
ήδη γνωρίζει. Η
γνώση (μάθηση-αλήθεια)
είναι
ανάμνηση (ενθύμιση, δηλαδή μη λήθη), αφού η λέξη αλήθεια προέρχεται ετυμολογικά εκ του στερητικού α και λήθη. Υπάρχει λοιπόν η
ανάμνηση, δηλαδή η αλήθεια
μέσα μας...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου