Ολόκληρο το σύμπαν είναι μια ολογραφική παράσταση και στην ουσία προβολή του ανθρώπινου νου. Σε μια ολογραφική εικόνα κάθε μέρος της είναι ένα πλήρες αντίγραφο του όλου, αφού σε ένα ολόγραμμα εάν πάρουμε ένα κομμάτι του θα δούμε πως αυτό θα μας δώσει το αρχικό ολόγραμμα. Με λίγα λόγια, δηλαδή, σε ένα ολόγραμμα κάθε ελάχιστο κομμάτι του περιέχει την πληροφορία του όλου. Αν τώρα αλλάξουμε έστω και το πιο μικρό κομμάτι του, αυτή η ελάχιστη αλλαγή θα έχει επιπτώσεις και σε ολόκληρο το ολόγραμμα. Και επειδή ακριβώς το σύμπαν αποτελείται από τα πολύ μικρά υποσωματίδια γι' αυτό δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα, γιατί διαχωρίζουμε τη θέση μας, όντας παρατηρητές και νομίζουμε πως τίποτα από αυτά που πράττουμε, ή σκεφτόμαστε δεν έχει επίπτωση στο όλο. Ωστόσο, αυτό φυσικά δεν συμβαίνει, αφού όλο το σύμπαν στην τετραδιάστατη μορφή του είναι η ολογραφική αντανάκλαση του συνόλου των συστατικών του. Συνεπώς, κάθε άνθρωπος είναι μέρος του συμπαντικού ολογράμματος και έτσι οποιαδήποτε μεταβολή σε αυτόν έχει επίπτωση σε όλο το σύμπαν και κατ΄ επέκταση στο περιβάλλον του και σε κάθε συνάνθρωπο ατομικά.
Υπάρχει ένας ωκεανός καθαρής παλλόμενης ενέργειας, ως η συνείδηση στο εσωτερικό του καθενός, η οποία είναι η αρχή κάθε σκέψης και ύλης. Η ποιότητα και η υλική υπόσταση όλων των αντικειμένων γύρω μας κατά κάποιο τρόπο δεν αυτοπροσδιορίζεται, αλλά καθορίζεται από το μυαλό το οποίο την αντιλαμβάνεται. Αυτό που συμβαίνει αληθινά είναι ότι η πραγματικότητα ορίζεται από αυτόν που την παρατηρεί! Δηλαδή, Η πραγματικότητα δεν υπάρχει χωρίς το μυαλό που την παρατηρεί... Πράγμα που σημαίνει ότι χωρίς το μυαλό η πραγματικότητα υπάρχει μόνο σαν απεριόριστη πιθανότητα και στην ουσία είναι μια προβολή του ανθρώπινου μυαλού. Όλη η ύλη που υπάρχει γύρω μας είναι αποτέλεσμα πιθανών υποατομικών συχνοτήτων και αυτό σημαίνει πως εάν αλλάξουμε αυτή τη συχνότητα, η δομή της ύλης παύει να είναι η ίδια και θα αλλάξει και αυτή. Έχουμε συνέχεια συναισθήματα, ιδέες, αξίες, σκέψεις και όλα αυτά αλλάζουν το πεδίο με τον ίδιο τρόπο, που στο πείραμα της διπλής σχισμής που αποτελεί και τη βάση της κβαντικής φυσικής, ο παρατηρητής αλλάζει το πεδίο και "αναγκάζει" το υλικό σωματίδιο να περάσει από συγκεκριμένη σχισμή τη στιγμή που το παρατηρεί και άρα κατά κάποιο τρόπο δημιουργούμε την πραγματικότητα γύρω μας, εφόσον όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους στο σύμπαν διαμέσου των υποατομικών σωματιδίων.
Στην ουσία, λοιπόν, είμαστε εμείς που κατασκευάζουμε την πραγματικότητα στην οποία ζούμε και η φύση του ανθρωπίνου σώματος είναι ένα βιολογικό κομπιούτερ με κεντρικό επεξεργαστή τον εγκέφαλο, ο οποίος στη ουσία, όπως ο υπολογιστής, προβάλλει στην οθόνη του μυαλού μας την εικονική παράσταση της υλικής πραγματικότητας και τελικά είναι αυτή καθ΄εαυτή η δράση της συνείδησης που προκαλεί τη δημιουργία του σύμπαντος, αφού δεν γίνεται να υπάρχει ένα σύμπαν χωρίς εμάς, διότι ακριβώς αυτή μας η ιδιότητα να παρατηρούμε το σύμπαν είναι και η πράξη εκείνη που δημιουργεί το σύμπαν και την πραγματικότητα γύρω μας.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου