ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος και γι' αυτό στην ουσία είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε αυτήν καθ' εαυτήν την πραγματικότητα, αλλά την αντιλαμβανόμαστε έτσι, όπως νομίζουμε εμείς πως είναι. Ο,τι βλέπουμε είναι μία ερμηνεία της πραγματικότητας, η οποία βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά, ή προκατειλημμένα παραδείγματα και στις εγκατεστημένες βαθειά πεποιθήσεις μας. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Χαρακτηριστικά, όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνον η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... Ο Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και "Μαιευτική Μέθοδος") από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε, δηλαδή την είχε ξεχάσει (γιατί ετυμολογικά η "α-λήθεια" είναι  η "μη λήθη"). Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναζητά αυτό που δεν γνωρίζει, γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει , αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτα νέο δεν μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η αληθινή γνώση (μάθηση) είναι στην ουσία ανάμνηση (ενθύμηση) και αυτό γιατί υπάρχει πάντα η ανάμνηση μέσα μας...