ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ Δ. ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ!»

Γράφει, λοιπόν, σχετικά ο Δ. Νανόπουλος στο βιβλίο του «Από την κοσμογονία στη γλωσσογονία», που έχει συγγράψει με τον Γεώργιο Μπαμπινιώτη: «Όλοι ξέρουμε ότι ζούμε σ’ ένα Σύμπαν που διαστέλλεται για 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Άρα, αν πάμε πίσω στον χρόνο, κοντά στην «αρχή», το Σύμπαν ήταν λιλιπούτειο, μικρότερο κι από ένα quark ή ηλεκτρόνιο. Με άλλα λόγια, έχουμε να κάνουμε, τουλάχιστον στην αρχή, με ένα Κβαντικό Σύμπαν.

Το Σύμπαν προέρχεται από (ή εμφανίστηκε σαν) μία αυθόρμητη (spontaneous) κβαντική διακύμανση του «τίποτα» ή καλύτερα από το κβαντικό κενό. Υπάρχουν άπειρες τέτοιες κβαντικές διακυμάνσεις, οι οποίες όμως είναι πολύ βραχύβιες της τάξεως του 10^-44 του δευτερολέπτου! Μία από αυτές τις κβαντικές διακυμάνσεις, για καθαρά τυχαίους λόγους, κατόρθωσε «να διαφύγει» και μέσα από μία αρχικά «πληθωριστική» (inflationary) διαστολή, να εξελιχθεί έπειτα από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια στο Σύμπαν που «βλέπουμε» σήμερα. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι κάθε μία από τις «άπειρες» διακυμάνσεις θα μπορούσε δυνητικά να εξελιχθεί σ’ ένα σύμπαν, με τους δικούς του φυσικούς νόμους, όπως περιγράφεται από τις περίπου 10⁵⁰⁰ «λύσεις» των εξισώσεων της Μ ή F θεωρίας. Γνωρίζοντας σήμερα ότι, σύμφωνα με τη θεωρία των Υπερχορδών/Μ-Θεωρία, τα δυνητικά σύμπαντα, για λόγους συνέπειας της θεωρίας, πρέπει να είναι 10,11, ή 12 διαστάσεων. Συνεπώς, οι 6,7,8 «περιττές» διαστάσεις, μία που ζούμε σ’ ένα 4-διάστατο σύμπαν, πρέπει να παραμείνουν «διπλωμένες» περίπου στο 10^-30 – 10^-33 του εκατοστού! Ο τρόπος και η εσωτερική γεωμετρία του «διπλώματος» των «περιττών» διαστάσεων καθορίζουν ριζικά όχι μόνο τον τύπο των δυνάμεων ή αλληλοεπιδράσεων, αλλά και τις μάζες των σωματιδίων και άλλες φυσικές σταθερές. Με άλλα λόγια, γνωρίζουμε σήμερα ότι το εμφανιζόμενο Σύμπαν διέπεται από ένα μοναδικό κι αναπόσπαστο σύνολο φυσικών νόμων και φυσικών σταθερών. Η ερώτηση γιατί αυτό το δικό μας σύμπαν και όχι άλλο δεν έχει νόημα, αφού όλα τα σύμπαντα, κατ’ αρχήν, έχουν μη μηδενική πιθανότητα εμφανίσεως. Η παραπάνω περιγραφή είναι αυτό που λέμε σήμερα «Πολυσύμπαν» (multiverse) και είναι απόρροια της M ή F Θεωρίας.

Πρέπει να τονιστεί ότι η ύπαρξη της στιγμιαίας «πληθωριστικής» (inflatinary) διαστολής διασφαλίζει ένα υψίστης σημασίας desideratum, τον μηδενισμό ανά πάσα στιγμή της συνολικής ενέργειας του Σύμπαντος. Η ύπαρξη της βαρύτητας, που δρα πάντοτε ελκτικά, άρα συνεισφέρει αρνητική ενέργεια, είναι ανυπολόγιστης αξίας στη μηδενοποίηση της ολικής ενέργειας του Σύμπαντος. χαρακτηριστικά αναφέρω ότι, στη Θεωρία Υπερχορδών/Μ-Θεωρία/F-Θεωρία, η βαρύτητα είναι αυτόματα παρούσα σ’ όλες τις «λύσεις» τους. Ο μηδενισμός της ολικής ενέργειας του σύμπαντος καθιστά προφανώς δυνατή την «εμφάνιση» του Σύμπαντος από το «τίποτα», χωρίς να παραβιάζεται η αρχή της διατήρησης της ενέργειας. είναι μεγάλο ευτύχημα για όλη τη «Μεγάλη Εικόνα», που παρουσίασα, ότι τα πειραματικά-παρατηρησιακά δεδομένα δείχνουν ότι η ολική ενέργεια του Σύμπαντος είναι μηδέν! Τελικά, όπως είπα πριν από δέκα χρόνια: «Είμαστε μία διακύμανση του τίποτα…»

Εξ’ άλλου σε μία ομιλία του με θέμα «Η σύγχρονη Κοσμογονία, ή η κατάρρευση του υπαρκτού σκοταδισμού» λέει χαρακτηριστικά: «Πρόσφατες κοσμολογικές παρατηρήσεις παρέχουν αδιαμφισβήτητες ενδείξεις για μία δραματική αλλαγή, μία μετατόπιση παραδείγματος ( paradigm shift ) στις απόψεις μας για το Σύμπαν, πρωτοφανή στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Τα νέα κοσμολογικά δεδομένα από τον W ilkinson M icrowave A nisotropy P roject ( WMAP ) δορυφόρο της NASA, όπως παρουσιάστηκαν τον Φεβρουάριο του 2003, υποδεικνύουν σαφέστατα ότι ζούμε σε ένα αεί – διαστελλόμενο, επίπεδο, (άρα) ολικής ενέργειας μηδέν , Σύμπαν. Ένα Σύμπαν που επιταχύνεται από κάποια μορφή Σκοτεινής Ενέργειας, που συνιστά 73% της Συμπαντικής Ενέργειας, ενώ το υπόλοιπο 23% συνίσταται από Σκοτεινή Ύλη και μόνο 4% αποτελείται από την γνωστή μας ατομική ύλη, από την οποία είναι φτιαγμένος ο Ήλιος, οι πλανήτες και εμείς. Αυτή η εικόνα του Σύμπαντος είναι σε πλήρη συμφωνία με το Κοσμολογικό Πληθωριστικό Μοντέλο που προτείνει ότι ολόκληρο το Σύμπαν είναι αποτέλεσμα μιας τυχαίας κβαντικής διακύμανσης 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Επίσης, προτείνει μία συνεπή εξέλιξη του Σύμπαντος από την εμφάνισή του έως σήμερα, εξηγώντας επιτυχώς όλες τις δομές του Σύμπαντος, μεγάλες και μικρές, στηριζόμενο στους Φυσικούς νόμους της Κβαντικής Φυσικής και της βαρύτητας. Τίποτε άλλο δεν χρειάζεται!

Ολόκληρο το Σύμπαν, και εμείς μαζί σαν εμπεριεχόμενα στοιχεία του, είναι προϊόν τυχαίων κβαντικών διαδικασιών που κατορθώνουν δυναμικά να επιζήσουν, να εξελιχθούν και να αυτο-αναπαραχθούν. Δεν πρέπει να μας ξεφύγει το γεγονός ότι ζούμε σε ένα Σύμπαν, μηδενικής ολικής ενέργειας. Ευτυχώς όμως μιλάμε για ένα δυναμικό μηδέν, με την έννοια ότι το άθροισμα της ενέργειας διαστολής (κινητική) άρα θετική ενέργεια και της βαρυτικής ενέργειας (ελκτική) άρα αρνητική είναι συνεχώς μηδέν, ενώ κάθε κομμάτι ξεχωριστά είναι μη μηδενικό.

Εν τέλει είμαστε μία ανακατανομή του τίποτα!

Αυτή η αξιοθαύμαστη αλλαγή στις απόψεις μας για το Σύμπαν, στηριγμένη στην επιστημονική παρατήρηση και σε αναπαραγωγίσιμα πειραματικά δεδομένα, είναι πολύ πιο μεγάλη ακόμη και από την Αρισταρχο-Κοπερνίκια επανάσταση ( Revolution ) που μας πέρασε από το γεωκεντρικό στο ηλιοκεντρικό σύστημα. Όχι μόνο δεν είμαστε (σ)το κέντρο του Σύμπαντος αλλά δεν είμαστε καν φτιαγμένοι από το κύριο υλικό που είναι φτιαγμένο ολόκληρο το Σύμπαν. Είναι αν θέλετε το τελικό στάδιο της Αρισταρχο-Κοπερνίκιας Επανάστασης, αλλά συνάμα και η αυγή της νέας Αναγέννησης στηριγμένης ατόφια στην επιστημονική γνώση.

Όλα αυτά τα εν εξελίξει ευρισκόμενα δραματικά επιστημονικά γεγονότα συνδυασμένα με την Δαρβίνια αρχή της εξέλιξης μέσα από Φυσική επιλογή και τις τελευταίες επαναστατικές εξελίξεις της Νευροεπιστήμης όπου μας λέει ξεκάθαρα ότι ο εγκέφαλος είναι η μηχανή του νου, δεν μπορούν παρά να αλλάξουν ριζικά την συνείδησή μας περί κόσμου. Ηθικές, φιλοσοφικές και ελπίζω πολιτικές απόψεις δεν μπορεί παρά να επηρεασθούν από αυτά τα μηνύματα της Μοντέρνας Επιστημονικής γνώσης.

Δεν πρέπει βέβαια να περιμένουμε ότι πεποιθήσεις χιλιάδων ετών, βασισμένες στον φόβο και την άγνοια, θα ενδώσουν εύκολα ή ακαριαία, αλλά πρέπει να πολεμήσουμε για την αλήθεια και να αποφύγουμε τον Στρουθοκαμηλισμό. Όπως είπε ο μεγάλος Γερμανός μαθηματικός David Hilbert “Wir m u ssen wissen und wir werden wissen” (πρέπει να μάθουμε και θα μάθουμε), και τολμώ να πω ότι τώρα μάθαμε. Το τυχαίο, κομψό αλλά και συναρπαστικό Σύμπαν είναι εδώ.»