ΟΙ ΕΠΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

1. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΣ.

Το μόνο που στην ουσία υπάρχει είναι ένα απέραντο νοητικό πεδίο. Όλα ξεκινούν σε ιδεατό επίπεδο και γίνονται αντιληπτά από τον ατελή άνθρωπο στην συνέχεια σαν ύλη. Έτσι η ύλη ελέγχεται απόλυτα από την σκέψη. Στην πρωταρχική τους κατάσταση, όλα είναι μέρη στον ενιαίο Συμπαντικό Νου. Ο νους μας, λοιπόν, είναι μέρος του Συμπαντικού Νου και η πραγματικότητά μας δεν είναι τίποτε άλλο από μια εκδήλωση του νου μας.

2. ΟΠΩΣ ΕΠΑΝΩ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ.

Τα πάντα είναι ευθέως ανάλογα σε όλα τα επίπεδα, από το υλικό έως το πιο λεπτό και αιθέριο. Υπάρχει απόλυτη ομοιότητα, αναλογία και αντιστοιχία, ανάμεσα στον μικρόκοσμο και μακρόκοσμο και απόλυτη σύνδεση και ανταπόκριση ανάμεσα στο πνευματικό, νοητικό και φυσικό επίπεδο.

3. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ.

Τα πάντα βρίσκονται σε μια διαρκή ταλάντωση. Όλα είναι ενέργεια, που δονείται σε διαφορετικές συχνότητες. Κάθε τι που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας μεταφέρεται και το αντιλαμβανόμαστε μέσω ταλαντώσεων. Από το απώτερο Όλον, μέχρι κάτω στην πιο πυκνή μορφή Ύλης, όλα δονούνται. Όσο υψηλότερη η δόνηση, τόσο υψηλότερη και η θέση στην κλίμακα της ολότητας.

4. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑΣ

Κάθε τι έχει δύο πόλους, δύο άκρα και εκδηλώνεται ως ένα σύνολο από δύο αντίθετες, αλλά απολύτως συμπληρωματικές δυνάμεις, που πάντα συναποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Έτσι όλα έχουν δυαδική υπόσταση... Υπάρχουν το φως και το σκοτάδι, το θερμό και το ψυχρό, το αρνητικό και το θετικό, το μίσος και η αγάπη, το yin και το yang, το καλό και το κακό κ.ο.κ.

5. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τα πάντα εκδηλώνονται και επιστρέφουν πίσω στο ανεκδήλωτο, υπακούοντας σε μια διαρκή ρυθμικότητα. Όπως οι εναλλαγές των εποχών, οι κύκλοι της ανθρωπότητας, ή των διαφόρων κοινωνιών, η ζωή και ο θάνατος, η εισπνοή και η εκπνοή κ.ο.κ. Σύμφωνα με αυτόν τον Νόμο, όταν κάθε τι φτάνει στο υπέρτατο άκρο του, μοιραία ξεκινά να κινείται αντίστροφα και η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται εις το διηνεκές.

6. Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΟ.

Κάθε σκέψη, προκαλεί μια σειρά διαδικασιών, που τείνουν στην εκδήλωσή της και πραγμάτωσής της στον επιστητό κόσμο. Στο ενιαίο Συμπαντικό Πεδίο, τα πάντα συμβαίνουν ταυτόχρονα και σκέψη και εκδήλωση συμβαίνουν την ίδια στιγμή, απλά στο δικό μας επίπεδο υπάρχει κενό ανάμεσα σε αιτία και αποτέλεσμα και έτσι σπάνια συνειδητοποιούμε αυτήν την σύνδεση.

7. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Τα πάντα, ως μία ενιαία και αδιαίρετος ενότητα, εμπεριέχουν μια αρσενική (επεκτατική) φύση και μια θηλυκή (δεκτική) φύση. Έτσι τα πάντα έχουν την τάση να πολώνονται και εν τέλει κάθε τι δημιουργείται από την αλληλεπίδραση αυτών των δύο πόλων σε μια αέναη διαδικασία δημιουργίας.