Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ, ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΚΟΙΝΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Έτσι επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ο Γερμανός γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer), που υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε γερμανικά νοσοκομεία και διετύπωσε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν τον κοινό μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών και δεν είναι άλλος από την ψυχική διαταραχή. Οι νόμοι αυτοί επιβεβαιώθηκαν και από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές, που έδειξαν ότι όλοι οι νόμοι ισχύουν στο πλείστο των περιπτώσεων. Πιό συγκεκριμένα ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: «Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια και αυτός ο μηχανισμός, δηλαδή "σύγκρουση – εγκέφαλος – όργανο" λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις.» Με άλλα λόγια, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργής, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται, δίνει εντολή στη βιολογική διαδικασία που αναπτύσσεται, να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που επιλέχθηκε, για να εκφράσει την ψυχική ανισορροπία σε οργανικό επίπεδο. Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση και βάλει τέλος στο έντονο στρες που δημιουργείται από αυτή τη διαδικασία, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως εντολή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να εξουδετερώσει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο. 

Αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του, μέσα στους οποίους απαριθμούνται πολλές θεραπείες, που αποδεικνύουν ότι πολλοί ασθενείς έχουν θεραπευθεί από καρκίνο, λευχαιμία, σκλήρυνση κατά πλάκας και διάφορες άλλες εκφυλιστικές ασθένειες, ή αυτοάνοσα νοσήματα, που εν πολλοίς θεωρούνται ανίατα νοσήματα, χωρίς μάλιστα να προσφύγουν στην χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, την χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την συμβατική ιατρική και πολλές φορές είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικές. Πιό συγκεκριμένα, όσον αφορά τον καρκίνο, η προσέγγιση του Δρ Χάμερ δείχνει ποσοστό μεγαλύτερο από 90% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία. Επίσης, καταδεικνύεται από τις διάφορες έρευνες ότι οι έχοντες μεγάλη βαρύτητα για την κλασσική ιατρική καρκινογόνοι παράγοντες μόνο σε ένα ελάχιστο ποσοστό των περιπτώσεων είναι υπεύθυνοι για τους καρκίνους που προκλήθηκαν. Αντιθέτως, στο πλείστο των περιπτώσεων καρκίνου (και αυτό επιβεβαιώθηκε σε χιλιάδες περιπτώσεις καρκίνου από τον Χάμερ και άλλους ερευνητές) οφείλονται σε παράγοντες έντονου στρες, που υποσημαίνει βίαιο ψυχολογικό σοκ, το οποίο βιώνεται χωρίς να εκφράζεται οργανικά και συνδέεται συχνά με έντονες εσωτερικές συγκρούσεις που δεν έχουν λυθεί ψυχολογικά.