ΟΣΟΙ ΠΑΣΧΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΜΙΑ ΠΡΩΗΝ ΠΑΣΧΟΥΣΑ

Μια δύσκολη παιδική ηλικία και ένας δύσκολος χωρισμός μου έφεραν στην επιφάνεια όλο το σκοτάδι που είχα μέσα μου. Για μενα ήταν μια πάλη με τον εαυτό και με τους άλλους οι οποίοι μέσα στην άγνοιά τους (έχοντας τις καλύτερες προθέσεις) προσπαθούσαν με κάνουν να δω τα πράγματα αλλιώς, λες και υπήρχε ένας διακόπτης που μπορούσα να τον γυρίσω και να πω «Να! Τώρα τα βλέπω όλα ρόδινα και είμαι ευτυχισμένη!» Η κατάθλιψη δεν αποτινάζεται από πάνω μας. Είναι ένας διαρκής αγώνας και κάθε μέρα πετυχαίνουμε μια μικρή νίκη. Οπισθοδρομούμε και επανερχόμαστε για να κάνουμε άλλο ένα βήμα μπροστά.

Η πνευματική αναζήτηση, το διάβασμα των μοιρασμάτων άλλων ανθρώπων που υπέφεραν επίσης, με βοήθησαν σταδιακά να βγω από αυτή τη δύσκολη κατάσταση εδώ και κάποια χρόνια. Αυτά είναι λοιπόν κάποια πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ με τη σειρά μου σε όσους περνούν ή έχουν περάσει κατάθλιψη.

Σχεδόν όλοι παθαίνουν κατάθλιψη σε κάποια φάση της ζωής τους, ακόμη κι αν δεν πρόκειται για χρόνια ασθένεια. Ανεξαρτήτως από το χρονικό διάστημα που πάσχετε από την ασθένεια ή από το πόσο δύσκολα περνάτε, προσπαθήστε να συνεχίστε να διαβάζετε άρθρα που θα σας βοηθήσουν να νιώσετε λίγο καλύτερα. Τα παρακάτω αφορούν κάθε άτομο που έχει πάθει κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή του.

Η κατάθλιψη είναι κάτι οδυνηρό – μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε σαν να βρίσκεστε μέσα στην πιο σκοτεινή άβυσσο, σαν μια καταιγίδα που δεν τελειώνει ποτέ ή σαν μια φυλακή μέσα στο μυαλό σας. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι που δεν πάσχουν από αυτή δεν μπορούν να καταλάβουν τα συναισθήματα των ατόμων που πρέπει να ζήσουν με αυτή καθημερινά. Πολλοί είναι σε θέση να καταλάβουν μόνο μια ασθένεια και την ταλαιπωρία που βλέπουν μπροστά τους, αλλά η κατάθλιψη δεν προκαλεί έντονα συμπτώματα. Στην πραγματικότητα, είναι μια ασθένεια κρυφή, που εμφανίζεται πίσω από τις κλειστές πόρτες όταν πλέον κανένας άλλος δεν μπορεί να δει πόσο πολύ κακό έχει κάνει.

Αν πάσχετε από κατάθλιψη, μπορεί να σας φαίνεται ότι οι μέρες σας είναι ατελείωτες και οι νύχτες ακόμη περισσότερο. Θέλετε να ξεφύγετε από τις σκέψεις σας, αλλά δεν ξέρετε πώς. Θέλετε κάποιος να σας ακούσει και να καταλάβει πώς αισθάνεστε, αλλά μερικές φορές δεν μπορείτε να βρείτε ούτε τις λέξεις για να το εκφράσετε. Θέλετε να τρέξετε μακριά, αλλά δεν ξέρετε προς τα πού να στραφείτε. Θέλετε πολλά πράγματα, αλλά το πιο σημαντικό να διώξετε την αίσθηση πνιγμού που υπάρχει μέσα στο στήθος σας.

Αν πάσχετε τώρα από κατάθλιψη ή είχατε κάποτε στο παρελθόν, μην παραιτηθείτε. Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα ακούσει τον πόνο σας και θα καταλάβει τη θλίψη σας και μπορεί να σας βοηθήσει να σταθείτε ξανά στα πόδια σας. Απλώς μην το βάλετε κάτω, γιατί τότε δεν θα δώσετε ποτέ στον εαυτό σας την ευκαιρία να ανακάμψει. Μπορείτε να αρχίσετε να νιώθετε καλύτερα και πάλι με το πέρασμα του χρόνου και την αφοσίωση. Τίποτα στη ζωή δεν γίνεται εύκολα, αλλά το πρώτο βήμα για να αισθανθείτε καλύτερα είναι να παραδεχτείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια. Δεν είναι γραφτό να περάσουμε αυτή τη ζωή μόνοι, γι’ αυτό λοιπόν μην νιώθετε έτσι.

Η κατάθλιψη μπορεί να σας κάνει να νιώθετε ότι δεν θα ξανασηκωθείτε ποτέ από το κρεβάτι, ότι θέλετε να βυθιστείτε μέσα στα σεντόνια και να υποκριθείτε ότι ο έξω κόσμος δεν υπάρχει. Αν κάποιες μέρες νιώθετε ότι δεν θέλετε να σηκωθείτε, να θυμάστε ότι δεν είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε. Δεν χρειάζεται να πολεμάτε τα συναισθήματά σας κάθε μέρα, καλό είναι να κάνετε ένα διάλειμμα μερικές φορές.

Είστε άνθρωπος και σας αξίζει να είστε ειλικρινείς απέναντι στα συναισθήματά σας αλλά και να ακούτε την εσωτερική φωνή σας. Αυτός ο κόσμος έχει συχνά μη ρεαλιστικές απαιτήσεις και κανείς δεν είναι τέλειος. Αν μερικές φορές επιθυμείτε να περάσετε όλη την ημέρα στο κρεβάτι σας και να μην ασχοληθείτε καθόλου με τον έξω κόσμο, κάντε το. Κάντε ό,τι χρειαστεί για να πάρετε δυνάμεις και μην νιώθετε τύψεις γι’ αυτό.

Ξεχάστε τις προσδοκίες των άλλων για λίγο και κοιτάξτε το πρόσωπο μέσα στον καθρέφτη σας. Η κατάθλιψη συχνά εμφανίζεται επειδή ξεχνάμε τη σύνδεσή μας με τον πραγματικό μας εαυτό, εκείνον που υπάρχει κάτω από τη μάσκα που φοράμε καθημερινά προκειμένου να ζήσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Έχουμε ξεχάσει το παιδί μέσα μας, το παιδί που λαχταρά να παίξει, να διασκεδάσει και να εκφραστεί αυθεντικά. Μην ξεχνάτε τη φωνή μέσα σας, σας φωνάζει για να τη θυμηθείτε και να την ακούσετε όποτε αισθάνεστε πεσμένοι ψυχολογικά.

Είναι στιγμές που παίρνουμε τη ζωή πολύ σοβαρά, αλλά συχνά ξεχνάμε ότι όλα είναι απλώς ένα παιχνίδι. Μην αφήνετε την κατάθλιψη να σας νικήσει, γιατί παρ’ όλο που πολεμάτε με ένα σκληρό και ανθεκτικό θηρίο, εσείς κατέχετε την απόλυτη δύναμη κι όχι οι ψεύτικες φωνές μέσα στο μυαλό σας.

Η κατάθλιψη μπορεί συχνά να σας κυριεύσει όταν δεν το περιμένετε. Έτσι, όταν συμβεί αυτό, βγείτε από τις σκέψεις σας για λίγο. Η σκέψη μας γυρίζει γύρω από διάφορα θέματα ατέλειωτα, πολλές φορές μάλιστα γύρω από τα ίδια πράγματα που σκεφτόμασταν χθες. Να θυμάστε ότι πρέπει να απομακρύνεστε από τις σκέψεις μέσα στο κεφάλι σας, να αναπνέετε, να χαίρεστε απλώς και μόνο επειδή είστε ζωντανοί, επειδή αισθάνεστε, απολαμβάνετε τις ομορφιές της φύσης, γελάτε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα ή μυρίζετε τα λουλούδια στον κήπο σας.

Η ζωή είναι ένα θαύμα και παρ’ όλο που ίσως αποτελεί ταυτόχρονα κι ένα πεδίο μάχης, θα πρέπει να μάθετε να αγαπάτε και τις 2 πλευρές της: τις ατυχίες, τη λύπη, τον πόνο, τα μπερδέματα, την αγάπη, τη συμπόνια, την ελπίδα, όλα.

Η κατάθλιψη μπορεί να φαίνεται πνιγηρή, μοναχική και τρομακτική κατά καιρούς, αλλά να θυμάστε να βλέπετε τα πράγματα πιο σφαιρικά. Η κατάθλιψη δεν είναι ολόκληρη η ιστορία της ζωής σας, αλλά μόνο ένα μέρος της. Δεν είναι η μοναδική ταυτότητά σας, γι’ αυτό μην βλέπετε στον εαυτό σας μόνο αυτή και τίποτα περισσότερο. Είστε μια ύπαρξη που εξελίσσεται, ένα κινούμενο θαύμα και μην θεωρήσετε ότι αξίζετε τίποτα λιγότερο από αυτό.

                                                                                                               (Lisa Rodrigues)